සත් වසක් නොනැවතී ඉදිරියටම ........

සත් වසක් නොනැවතී ඉදිරියටම ........

ඒ 1996 අවුරුද්ද. ජූනි 1 දා පොසොන් පොහොය දවස. ඔළබොඩුව මංසන්ධියේ දි අපි ප‍්‍රථම වතාවට කොළ කැඳ හා ඔසුපැන් දන්සලක් පැවැත්වූවා. 1997.06.20 වන දින පොසොන් පෝය දවසෙ 2 වන වතාවටත් අපි එම ස්ථානයේ දි කොළකැඳ දන්සල පැවැත්වූවා. 1998.06.08 දා අපි 3 වන වතාවට කොළ කැඳ දන්සල පැවැත්වූයේ ගෝනපල මංසන්ධියේ දි.

වසර 9 කට පස්සෙ  නැවත  මිහිතල මිතුරෝ සොබාසවිය ළමා සමාජය මගින් කොළකැඳ දන්සල 2007 දී පින්නකොළවත්ත පෙර පාසල අසලදී පැවැත්වූවා. එතැන්සිට නොනවත්වා කොළකැඳ දන්සල පියවරෙන් පියවර ඉදිරියට ආව. 7 වන පියවර පහු කලේ 2013 පොසොන් පෝය දවසෙ(2013 ජුනි 23)  ඒ කියන්නෙ යාළුවනේ අපි දැන් 10 වතාවක් දන්සල පවත්වල කියන එකයි.

ඉතිං යාළුවනේ කොළ කැඳ දන්සලක් ගැන බ්ලොග් එකක විස්තර ලියන්නෙ ඇයි කියල ඔයාල හිතන්නත් පුළුවන්. ඇත්තෙන්ම මේ කර්තව්‍ය නිකම්ම නිකන් කොළ කැඳ දන්සලක් පමණක් නොවෙයි. මෙය එකමුතු කම විනෝදය සහ කණ්ඩායම් හැඟීම් ඉස්මතු කරන කි‍්‍රයාකාරකමක්. වෙන කවරදාකටත් වඩා ජනතාවගේ ඉහළම දායකත්වය ලැබුණු වැඩසටහනක් ලෙස මෙය හඳුන්වා දෙන්න පුළුවන්.

මුලින්ම කොල ටික  හොදීන් ශුද්ධ පවිත‍්‍රකර ගන්න  ඕනිනෙ. ඊට පස්සෙ කොල ටික හොඳට හෝද ගන්නම  ඕනි 

හෝද ගත්ත කොල ටික කොටන්න ඉස්සෙල්ල කුඩා කැබලි වලට කපා ගත්තහම පහසුයි.

කොළකැඳ දන්සලක් කියන්නෙ පෙනෙන්න තියෙන දේට වඩා ලොකු දෙයක් කියල ආරම්භයේදිම අපි කිව්වනෙ. දන්සලට පෙරත් පසුත් දිවයන කථාවක් ඒකෙ තියෙනව. දරුවන් ප‍්‍රායෝගිකවම ඉගෙන ගන්නව වැඩක් නිසි පරිදි කරන්නෙ කොහොමද කියල. ලේසියි කියල හිතෙන්න පුළුවන්. ඒත් වැඬේ හිතන තරම් ලේසි නැහැ. පාසල් වයසේ පසුවන පුංචි දරුවන්ට මේක ලේසි වැඩක් නෙමෙයි. අපේ තරුණ සංවිධානෙ වගේම සජන මිතුරෝ වැඩිහිටි කට්ටිය වැඬේට උදව්වට හිටියට වැඬේ බරම හරිය කරන්නෙ ළමා සමාජයේ කට්ටිය. කොළ කැඳ දන්සලට අවශ්‍ය දේවල් කොච්චර නම් තියෙනවද? මඩු කූඩාරම් වල ඉඳල කල්දේරම්, වංගෙඩි මෝල්ගස්, වල ඉඳල හැම දෙයක්ම හොයාගන්නත්  ඕනි. ඒවා ප‍්‍රවේශමෙන් පාවිච්චි කරල මාරු කරන්නෙ නැතුව අයිතිකරුවන්ට ආපහු භාරදෙන්නත්  ඕනි. දැන් දරුවන්ට අවුරුදු 7 ක අත්දැකිම් තියෙනව. එහෙම කියන්නත් බැහැ. එදා ළමා සමාජයේ හිටපු අය දැන් තරුණ සංවිධානයේ. ළමා සමාජයේ ඉන්න පැටවුන්ට එච්චරම අත්දැකිම් නැහැ. ඒත් වැඬේ කිසිම අඩුවක් නැතුව කරන්න ඒ අයට පුළුවන්. 

දැන් කොළ ටික කුඩා කැබලි වලට කැපුවට පස්සෙ ඒව වංගෙඩි ලඟට ගෙනියන්න කට්ටියක් ලැහැස්තියි.

මේව ඉතාමත්ම සිහින් වෙනතුරු කොටා ගන්න කට්ටියක් ලැහැස්තියි. හැමෝම  කිසිම කම්මැලි කමක් නැතුව හැම වැඩක්ම කළා. 
පුංචිම එක්කෙනාගෙ ඉඳල වැඩිහිටි කෙනා දක්වා හැමෝම කොළ කොටන්න උදව් උනා. 

කට්ටියක් කොටන කොළ  මිරිකනව. 

ඒ අතරේ තව කට්ටියක් පොල් ගානව.

ඒ විතරක් මදිනෙ. ගාගත්තු පොල්ටික හොඳින් මිරික ගන්නත්  ඕනි. ඒ කට තවත් කට්ටියක් ලැහැස්තියි 

ආ..... ඒ ඔක්කොම අතරෙ රාතී‍්‍රයට කන්නත් එපායැ. ළමා සමාජයේ ආකාශ්ගෙ දෙමව්පියො හරිම රසවත් රාතී‍්‍ර ආහාර වේලකින් හැමෝටම සංග‍්‍රහ කළා. 

පුංචි පැටව් හරිම ආශාවෙන් කෑම ටික කෑව. 

ආහාරය තුලින් මතුව එන මිතුදම හා සහෝදරත්වය 

දැන් තමයි අමාරුම හරිය. ලිප ගිනි මොලවල කැඳ භාජන ලිපේ තියල කැඳ හදන එක. 

එක මොහොතක්වත් නතර කරන්නෙ නැතුව ලිපේ තියාපු වෙලේ ඉඳල කැඳ භාජනය කූරු ගාන්න එපායැ. ගිනි රස්නෙ කකා කරන මේ වැඬේ නම් ලේසි පාසු වැඩක් නෙමෙයි.

ඒකට ඉස්සෙල්ල තව වැදගත් දෙයක් සිදු උනානෙ. හරියටම රාතී‍්‍ර 12.00 ට ඒ කියන්නෙ ජූනි 23 වෙනිදා උදා වෙන කොට විශේෂ දෙයක්. ඒ තමයි අපි කාගෙත් ආදරණිය ප‍්‍රදීප්,අපේ සංවිධානයේ භාණ්ඩාගාරික තුමාගෙ උපන් දිනය. හැමෝම එකතු උනේ උපන් දිනය සමරන්න.

සියළු සිතුම් පැතුම් ඉටුවන වාසනාවන්ත සුබම සුබ  උපන් දිනයකට ආසිරි !

ආදරණිය සෙනෙහෙවන්ත මෑණියන්ගෙන් උපන් දින හාද්දක් !

රාතී‍්‍ර 12.30 ට විතර කැඳ උයන්න පටන් ගත්ත. පහුගිය ටිකේම දිගටම මහ වැසි වැස්ස නිසා දර තරමක් තෙත බරයි. ඒ හින්ද ලිප අවුලූවා ගන්නත් ලේසි නෑ. නිතරම ලිපට පිඹින්නත්  ඕනි. කැඳ භාජනය කූරු ගාන්නත්  ඕනි.

පොසොන් පොහෝ දිනය උදා වෙමින් පැවතුනා. තාමත් හිරු කුමරුන් ලොවට වැඩල නෑ. අළුයම 04.00 ට විතර දන්සලේ කොළ කැඳ බෙදන්න පටන් ගත්ත. විහාරස්ථානයට සිල් සමාදන් වෙන්න යන උවැසි උවැසියන් තමයි දන්සැල විවෘත කළේ. 

වටින් ගොඩින් එළිය වැටෙන කොට  සුපුරුදු විදිහටම කොළ කැඳ පානය පිනිස වැල නොකැඩි ජනතාව පැමිනෙන්න පටන් ගත්තා.

පුංචි දරුවනුත් කැටුව ඇවිත් මේ වටිනා ඔසුව ඔවුන්ටත් ලබා දෙන්න බොහෝ අය අමතක කළේ නැහැ

අපි උදෑසන වන විට ලොකු සාස්පාන් 5 ක් පිරෙන්න කැඳ හදල ඉවරයි. ඒත් වේගයෙන් ඒව ඉවර වෙන්න පටන් ගත්ත. කවරදාකවත් නැති විදිහට අපිට නැවතත් උදෑසන කැඳ හදන්න සිදු උනා.  

දවල් 10.00 ත් පහු වෙනකම්ම කොළ කැඳ දන්සල පැවැත්වූවා. හැමෝම පෙරදා රාති‍්‍රය ගෙවා දැමුවෙ නිදි වර්ජිතව. එක දිගටම වැඩ කෙරුවත් වෙහෙසක් නොදැනෙන්නෙ සාර්ථකත්වය නිසා විය යුතුයි. කෙසේ වෙතත් සියල්ල අවසන් කළ මිහිතල මිතුරන් 2013 පොසොන් කොළ කැඳ දන්සල නිමාවකට පත් කළේ 2014 වෙනස්ම වූ අත්දැකීමක් ලබන බලාපොරොත්තුවෙන්.

රිටිගල දැඩි රක්ෂිතයටත් දෙයියන්ගේම පිහිටයි

රිටිගල දැඩි රක්ෂිතයටත් දෙයියන්ගේම පිහිටයි !

ශී‍්‍ර ලංකවේ දැඩි රක්ෂිත ලෙස නම් කරල තියෙන්නෙ යාල මධ්‍යයත්, හක්ගලත්,රිටිගලත් පමණයි. රිටිගල පිහිටල තියෙන්නෙ අනුරාධපුර දිස්ති‍්‍රක්කයේ. මල්වතු ඔයේ ඇරඹුමත් සිදුවන්නෙ මේ අපුරු පරිසර පද්ධතියෙන්. මේ ලිපියේ අරමුණ රිටිගල ගැන දැනුවත් කරන එක නෙමෙයි. මේ ලඟදී දවසක අපේ මිහිතල මිතුරෝ සංවිධානයේ සජන මිතුරෝ ප‍්‍රධාන සංවිධායක ජනිත් කුමාර මහත්මයා ලැබූ අත්දැකිමක් කියන්නයි අපේ සූදානම 

මීදුමෙන් බරව පවතින මේ කඳු වැටිය හරියට නුවර එළියෙ පරිසරය මවා පානවා. හිතා ගන්න බැරි තරමේ විස්මිත නිර්මාණයක්. වියළි කලාපයේ පිහිටි මේ පාරාදිසය ජාතිය සතු අමිල සම්පතක් .

මෙම ස්ථානය අතිතයේ බවුන් වඩන භික්ෂූන්ගේ වන සෙනසුනක්. පුරාවිද්‍යා රක්ෂිතයක්. දිගම ශිලාමය මංපෙත සහිත මෙම සෙනසුනෙහි පධානගර, බන්දා පොකුණ,ජන්තාගර, රෝහල් සහ තවත් නටබුන් රාශියකින් සමන්විත අපේ ඉතිහාසයේ වැදගත් සාධක රැසකට හිමිකම් කියන තැනක්.  ඉන් ඉහළ කොටස තමයි වනජීවි දෙපාර්තමේන්තුවේ රැකවරණය ලබන දැඩි රක්ෂිතය.

දැන් අපි අපේ ජනිත් කුමාර මහතාගේ කථාවට ඉඩ දෙමු
දිනය - 2013 ජූනි මස 15 වැනිදා 

වේලාව- සවස 5 පසුවී විනාඩි 30 පමණ

ස්ථානය - රිටිගල වනජීවී කාර්යාලය අසල

විස්තරය

මා සමග මිතුරු ලක්ෂ්මන්  :(අප පිරිමි දෙදෙනෙකු) සමග මාගේ බිරිද සහ මිතුරාගේ බිරිදත් දරුවන් තිදෙනාත්  සවස 4.30ට පමණ බොහෝ ප‍්‍රමාද වී නමුත් ජීවිතයේ පළමු වතාවට රිටිගල පුරාවිද්‍යා දර්ශන දැකීමට පැමිණියා. අපටපුරා විද්‍යා රක්ෂිතයට ඇතුළුවීමට අවසර දිය නොහැකි බව පැවසූවත්  අපට පෙර කලු පැහැ ත‍්‍රී රෝද රථයක් එතැනට පැමිණ සිටි බැවින් එහි ආ අය ආපසු ඒමට පෙර අප අපසු හැරෙන බව පවසා අවසර ඇතිව ඉහලට නැගුනා.මද දුරක් ගිය අප ආපසු ඒමට පිටත් වූයේ මෙම අගනා සම්පත මෙසේ විනාඩි කිහිපයකින් නැරඹිම නිෂ්ඵල දෙයක් බව අපට වැටහුන නිසාය. නැවත හැකි ඉක්මනින් මෙම භූමියට පැමිණිමට අදිටන් කර ගත් අප ආපසු පැමිනියෙමු.
අප ආපසු ආවත් අපට පෙර ගිය අය ඒ වන විටත් නොපැමිණි හෙයින් තී‍්‍රරෝද රියදුරු තරුණයාගෙන් ආ අය පිලිබද විමසන ලදී ග පැමිණියේ විදේශීකයින් දෙදෙනෙකු බවත් ඔවුන් ඉන්දියන් ජාතික කාන්තාවක් හා පිරිමියෙකු බවත් පැවසීමෙන් අප කුතුහලයට ලක්වූයෙමු . මක්නිසාද ඉන්දියානුවන් අපගේ 

පුරාවිද්‍යාත්මක සාධක සොයනවායැයි මා කලින් නොදැන සිටි බැවිනි. වැඩිදුර විමසීමේදී ඔවුන් පැමීණ ඇත්තේ ඖෂද ශාක පිළිබද පරීක්ෂණයකට බව රියදුරු පැවසීමෙන්  සහ ඔවුන් පහලට බසිමින් එන බව රියදුරු පෙන්වීමෙන් අප ඉක්මන්ව අපගේ රිය වෙත ආවේ ඔවුනට පෙර කිලෝමීටර 2 කට වැඩි දුරක් දුෂ්කර මග ඔස්සේ වනජීවී කාර්යාලය වෙත යායුතු යැයි අධීෂ්ඨානයක් වහාම ඇති වූ බැවිනි.  අප අබලන් මග යන අතර ජාතියක් වශයෙන් උරුමයන් අහෝසිකර ගෙන ඇති විවිධ ශාක ඖෂධ වර්ග ගැන කතිකා කරමින් පැමිණියේ මොවුන් යම් වටිනා ජාන හොරකමක් කරතිදෝයී යන සැකයෙනි. 
පෙර අප වනයට ඇතුල්වන විට ම අප ඉදිරියට පැමිණි වයසක ආබාධිත පියදාස වැඩිහිටියා ගෙන් විමසා වනජීවී නිලධාරී මහත්වරුන්හදුනාගතිමු. අප පරිසරය පිළීබද කතාවකට මුලපුරමින්ල වනය පිළීබද සහ එය රැක ගැනීමේ 

අභියෝග,වගකීම් හා යුතුකම් ගැන කෙටි සාකච්ඡාවක් පැවැත්වූවා.ඒ අනුව අපගේ සැකය පැවසූ පසු ඔහු පොරොන්දු වූවා අනිවාර්‍යයෙන්ම රිය පරීක්ෂාකරන බව.  ඔවුන්ගෙන් සමුගෙන අප අපගේ රිය මදක් ඈත නතරකර සියලු දෙනා පියදාස සීයා සහ ඔහුගේ ගෙවිළිය වාසය කල කුඩා පැළට ගොඩවී තේ සාදාගැනීම් වල නියැලුනේ කලෙකින් නෑදෑයන් පිරිසක් හමුවූවා මෙන් ලෙන්ගතු සාමිචියක්ද සමගයි.

ඒ අතර ඉන්දියානු විදේශීකයින් සමග පැමිණී රිය වනජීවී නිලධාරී මහතුන් තිදෙනෙකු සමග නතර කරනු ලැබුවා. අප පැල්පතේ සිට බලා සිටින විට වාහනයේ පිටුපස රෙදි ආවරණය නිරාවරණ කර යම් දේවල් පෙන්වනු දුටුවා.  රියදුරු සමග විදේශික දෙදෙනා  වනජීවී නිලධාරීන් තිදෙනා සමග වේගවත් කතාබහක් ඇති උනා. ඉංගිරිසි බස හසුරවන විදෙස් යුවල පෙනුමෙන් අප ලාංකිකයෝ මෙන් වුවත් ඔවුන් ඉන්දිය අය බව පසක් වූවා. යම් බහාලුමක් පරීක්ෂාවේදී දැව කොට කැබලි කීපයක් හසුවනු අප දුටුවා.  අප සිතුයේ ජාන සොරකම් කියනුයේ ඉතා කුඩා පැලෑටි හෝ පත‍්‍රිකා වැනි යමක් කියා. නමුත් මෙහිදී  දුටුවේ තරමින් සෙන්ටිමීටර් 8 ක් 10 තරම් විශ්කම්භයක් ඇති අලුත්ම තත්ත්වයේ :එම දිනම කපන ලද බව පසක් වන* ශාක කදන් කීපයක්.‘‘ මේව තහනම් වැඩ....’’  යන වදන නිලධාරීන්ගේ මුවෙන් පිටවෙනු ඇසුනු අප එතැනින් මදක් ආපසු හැරු‍නේ ඔවුන් රාජකාරිය හරියට කරනු ඇතැයි දැනුන විශ්වාසය නිසාමයි. ඈතට වී බලා සිටියාම තී‍්‍රවිල් රියදුරු කිසි අපහසුවක් නැතිව මොනවාදෝ කියමින් සිනා සෙමින් එම දැව කැබලිත් විදේශික යුවලත් සමග පිටත් වන්නට වූයේ thank you වදන් ආසිරිවාද නිලධාරීන්ට තෑගි කරමිනි.   

තේ සංග‍්‍රහයට යොමු වූඅප ‘‘නෑදෑයන්ට’’ හැකි පමණින් ආධාර උපකාර කරමින් පිටව එන අතරේ මොකක්දෝ මුස්පේන්තු යමක් වූ වා යැයි හැගී යන්නට වූවා.   අනුරාධපුරයට එන තෙක්ම වික්ෂෝප වූයේ, මෙතරම් කැමරා උපකරණ තිබිලත් ‍ෆොටෝ එකක්වත් ගන්නට නොහැකි වීමේ ලජ්ජාවත් සමගයි.  නමුත් එන අතර මගදී 1919 දුරකතන අමතා තුන්වතාවක්ම කථාව කියන්නට උත්සහ කලත්  විසන්දි වූවා. මෙම සටහන තබනුයේ අප දුටු එම දැව කොටන් වලට ඉහලින් තිබෙන්නට ඇති තුරු සෙවන පිළිබද සිහිපත් වන විට, එකී වන අඩවියට පැමිණීමට ඒමේදී  වැරදීමකින් නමුත් රිටිගල ආරණ්‍ය ෙස්නාසනයට යන විට වට ප‍්‍රමාණය එවැනිම වූ ගසක එල්ලා තිබූ අපූරු පුවරුවක් නිසාවෙනි.

‘‘ඔබේ පොරෝ පහරින් මා මියෙන තුරු                                                    මම ඔබට සෙවන සදන්නෙමි ’’

සොබාදහමට පෙම් බඳින්නට රොද බැඳි ඉගලතලාවේ දරුකැල ..........

සොබාදහමට පෙම් බඳින්නට රොද බැඳි                                          ඉගලතලාවේ දරුකැල ......... 

ජූනි 5 වෙනිදා ජගත් පරිසර දින සැමරුම මිහිතල මිතුරන් හැටියට අපි සැමරුවෙ කෙහොමද කියල අපේ බ්ලොග් අවකාශයට යන එන යාළුවො දන්නව. මේ කියන්නෙ සොබාදහමට පෙම් බැඳි අපේ දරුකැලක් ගැන කථාවක්.  අපිට ඒ කියන්නෙ මිහිතල මිතුරන්ට ආරාධනාවක් ලැබුන ගාල්ල, ඇල්පිටියෙ,ඉඟලතලාව විදුහලේ ගුරුතුමෙක්ගෙන් ඒ පාසලේ පරිසර දිනය වෙනුවෙන් පවත්වන එක් දින පරිසර කඳවුරට සම්පත් දායකත්වය ලබා දෙන්න කියල. අපේ බ්ලොග් එක කියවල අපේ විස්තර දැන ගෙන තමයි අපිට එහෙම ආරාධනාවක් කරල තියෙන්නෙ. ඒ අයත් ඒක යොදා ගෙන තිබුනෙ ජූනි 8 වෙනිදට. අපේ ඉල්ලිමට අනුව ඒ කඳවුර ජූනි 9 වෙනිදට යොදා ගත්ත.

ඉතිං ජූනි 8 වෙනිදා අපේ පරිසර දින වැඩසටහන ඉවර වෙලා නිදා ගන්න හදන කොට ජූනි 9 වෙනිදා අළුයම 2.00 වෙලා. මොන නින්දක්ද ඒ ඉස්කෝලෙට උදේ 9.00 වෙන කොට යන්නත්  ඕනි. ඒ හින්ද නින්ද පැත්තකින් තියල ගමනට ෂුදානම් නා. මමත් අපේ උප ලේකම් වගේම සොබාසවිය තරුණ සංවිධානෙ ලේකම් වරයා හැටියට වැඩකරන රවිඳු සඳරුවන් සමග අළුයම 4.00 ට මහරගමට ගිහින් අධිවේගී මග ඔස්සේ යන ගාල්ල බස් රථයකට ගොඩ උනා  අපිට යන්න තියෙන්නෙ ඇල්පිටියෙ කුරුඳුගහ හැතැක්මට. ඒකට ඇල්පිටිය බස් රථයකට ගොඩ උනානම් හරි. ඒත් උදේට අධිවේගී මගේ ඇල්පිටියට බස් නැහැ. තියෙන්නෙ හවසට විතරයි. මොනව කරන්නද උදේ 6.40 වෙන කොට අපි අඨිවේගී මගේ කුරුඳුගහ හැතැක්ම පිවිසුම පහුකළා. හරිම දුකයි. කොහොම හරි 7.10 වෙන කොට අපි ගාල්ලෙ. එතැනින් ගත්ත ඇල්පිටිය බස් එකක්. 7.35 ට බස් රථය පිටත් උනා. ඉබි ගමනින් බස් රථය ගාපුපාර ඔස්සේ දොඩංදුව පැත්තට ගමන් කරනව. ‘‘අපිට මහරගම ඉඳල ගාල්ලට පැය එකහමාරකින් එන්න පුළුවන් උනත් මේ ටික යන්න සෑහෙන වෙලාවක් යයි වගේ....’’ මම සඳරුවන්ට කිව්ව. මගේ මතකයන් අතිතයට දිව යමින් තිබුන. මේ සුන්දර දකුණු වෙරළ තීරයට මම කොයිතරම් ආශා කළාද? මේ මහා සාගරයේ සිදුවන වෙනස්කම් මම කොයිතරම් දැකල තියෙනවද? ඒ 1983 වක වානුව. මම දොඩංදුවෙ කුමාරකන්දෙ ඉඳගෙන ගත කළ අතිතය සිහිපත් කරමින් ඉන්න අතරෙ බස් රථය කුමාරකන්ද පහු කළා. ගෝනපීනුවල, බටපොල පහු කරගෙන බස් රථය කුරුඳුගහට එන කොට වෙලාව 9 පහු වෙලා.

ඉගලතලාව ඉස්කෝලෙ තියෙන්නෙ අධිවේගෙ අයිනෙමයි. හරිම සුන්දර පරිසරයක්. 

යාළුවන්ට පේනවනේද? මේ තමයි ඉස්කෝලෙට ඇතුල්වෙන තැන. අර එහායින් පේන්නෙ අධිවේගී මග.

ගුරු මංඩලයේ මහත්ම මහත්මීන් අපිව ලෙන්ගතු සහෝදරත්වයෙන් පිළිගත්ත. උදේ 10.00 ට විතර පරිසර දින කඳවුර පටන් ගත්ත.

මේ පාසලේ දැනට පරිසර නියමු වැඩසටහනක් නැහැ. විදුහලේ ගුරුවරුන් මේ දරුවන්ට දක්වන්නෙ පුදුමාකාර ආදරයක්. දරුවොත් ඒ වගේමයි. හරිම විනය ගරුක දක්ෂ දරු කැලක්. මේ ගුරුවරු තමන්ගෙ මුදල් වියදම් කරල තමයි මේ කඳවුර සංවිධානය කරල තිබුනෙ  ආහාරපාන සකස් කළෙත් ගුරුවරුමයි. මේ තමයි ඇත්තම ගුරු දෙවිවරු. ඔවුන්ට ජාතියේ ප‍්‍රණාමය හිමි විය යුතුමයි. 

ඉතිං අපි මුළින්ම පරිසරය සොබාදහම සහ මිනිසා පිළිබඳව ඔවුන්ව දැනුවත් කළා.

අපි ඊට පස්සෙ දරුවන් කණ්ඩායම් 3 කට වෙන් කළා. ඒ ගොල්ලොම තමන්ගෙ කණ්ඩායමට නමක් තිබ්බ. පිරිපුන් අඹ, වැහිමල් සහ සපු   තමයි කණ්ඩායම් තුනේ නම් උනේ. 

කණ්ඩායම් තුනට විවිධ අභියෝගයන් ලබා දුන්න. කණ්ඩායම් හැඟීම නිර්මාණශිලීත්වය, නායකත්වයේ ගුණාංග ඉස්මතු වෙන ආකාරයට කි‍්‍රයාකාරකම් සකස් වෙලා තිබුන.

ලී කැබලි 2 ක් පමණක් වෙනස් කර  කූණු ගොඩ සවලින් ඉවතට දාන්නෙ කොහොමද?     බර කල්පනාවක.

ඉවසීම,කල්පනා ශක්තිය වැඩි දියුණු කරන තවත් කි‍්‍රයාකාරකමක්. කූරු 3 යි එකිනෙකට ප‍්‍රමාණයෙන් වෙනස් හැඩතල 4 යි. පිළිවෙලට හිටින්න මුලූ කූරෙන් අවසන් කූරට ගෙනයන්නයි තියෙන්නෙ. හැබැයි එක්වරකට උස්සන්න පුළුවන් එකයි. පොඩි එකක් උඩින් ලොකු එකක් තියන්නත් බැහැ. අතට ගත්ත එකක් කූරකට දාන්නම  ඕනි. 

රජතුමාගෙ අශ්වගාලට පැනල වැඩිම අශ්වයින් ප‍්‍රමාණයක් හොරකම් කරන්නයි මේ පල් හොරා වළිකන්නෙ. බලමුකො මොකද වෙන්නෙ කියල.

මෙවැනි කි‍්‍රයාකාරකම් රැසකට මුහුණ දුන් මෙම දරුවන් දිවා ආහාරයෙන් පස්සෙ මුහුණ දුන්නෙ තරමක ත‍්‍රාසජනක අත්දැකිමක් විද‘ගන්න. කණ්ඩායම් හැගීම වගේම නිර්මාණශීලි කුසලතාවය ඉහළින්ම තියෙන්න අවශ්‍ය කි‍්‍රයාකාරකමක්. මේ තමයි දැළ විවීම. ඒක ශක්තිමත් වගේම හොද‘ නිමාවකින් තියෙන්නත්  ඕනි. කණ්ඩායමේ සියළුම සාමාජිකයින් දැලට දාලා උඩ දාන්නත්  ඕනි. අනතුරකින් තොරව මේ වැඬේ කරන්නම  ඕනි. 

සපු කණ්ඩායම දැල වියා අවසන් කළ පසු

වැහි මල් කණ්ඩායම දැල වියා අවසන් කළ පසු

පිරිපුන් අඹ කණ්ඩායම දැල වියා අවසන් කළ පසු

වෙලාවත් හවස 3 ට කිට්ටු වෙමින් පැවතුනා. අපි ආපහු එන්නත්  ඕනි. පැල සිටුවීමේ ශ‍්‍රමදානයකුත් තව කරන්න තියෙන හින්ද අපේ වැඩ කටයුතු අවසන් කරන්න තිරණය කළා. මේ දරුවන් ගෙන් වගේම ආදරණිය ගුරුවරුන්ගෙන් සමු ගන්න එකත් හිතට දුකක්. සියළු කි‍්‍රයාකාරකම් අතුරින් ප‍්‍රථමයා උනේ සපු කණ්ඩායම. දෙවැනි තැන පිරිපුන් අඹ සහ තෙවැනි ස්ථානය වැහි මල් කණ්ඩායමට හිමි උනා. 

මේ ගමේ ඉන්න සාමාන්‍ය ජනතාවගේ දරුවො තමයි මේ ස්කෝලෙ ඉගෙන ගන්නෙ. හැබැයි මේ දරුවන් හැබෑවටම දක්ෂයි. ඒවගේම ගුණ ගරුකයි. අපිට ලොකු උවමනාවක් තියෙනව මේ දරුවන්ට උදව් කරන්න. කි‍්‍රයාකාරි පරිසර සංවිධානයක් හදන්නත් ඒ වගේම අපේ කොඩිගහකන්ද අභය භුමියට එක්ක ගෙන ඇවිල්ල  නේවාසික කඳවුරක් කරන්නත් දෙහිවල සත්වෝද්‍යානයට ගිහින් තරුණ සත්වවේදීන් සමග මේ දරුවන්ට අත්දැකීමක් ලබල දෙන්නත්. අපි ඉතිං දුප්පත්නෙ. අනේ අපිට මුදල් එපා. මේ වැඬේ එක් එක් කොටස් වලට දායක වෙන්න බලන්න. සැබෑ මිනිසුන් ඉන්නවනම් අපිව අමතන්න. එන්න යන්න ප‍්‍රවාහනයයි. කෑම ටිකකුයි තියේ නම් ඒ හොඳටම ඇති. ඉතිරි ටික අපිට කරන්න පුළුවන්. එහෙනම් යාළුවනේ අපි ඉඟලතලාවෙ දරුවන්ට හොඳ පාරිසරික අත්දැකිමක් ලබන්න දායක වෙමු. ඒක පිං කමක්. 

අපේ දුරකථන අංක දන්නවනෙ . 0713496971 මුණගම, 0716606318 ප‍්‍රදිප්, 9714285480 සඳරුවන්, 0714472805/0773464973 චන්දික හෝ 0779557177 මහේෂ් 

අපේ විද්‍යුත් ලිපිනයන්   mihithala.mithuro@yahoo.com

mihithalamithuro@gmail.com

ආහාරයට පෙර සිතන්න නාස්තිය අවම කරන්න ජගත් පරිසර දින සැමරුම - 2013

ආහාරයට පෙර සිතන්න ! නාස්තිය අවම කරන්න !! 

ජගත් පරිසර දින සැමරුම - 2013

    මෙම වසරේ පරිසර දින තේමාව හැටියට මිහිතල මිතුරන් අපට ගැලපෙන ලෙස ‘‘ ආහාරයට පෙර සිතන්න! නාස්තිය අවම කරන්න!! ’’ යන තේමාව තමයි තෝරා ගත්තෙ. ඉතිං 2013 පරිසර දිනය යෙදුන ජූනි 5 වෙනිදා වෙනුවට අපේ පරිසර දින සැමරුම් ප‍්‍රසංගය පැවැත් උනේ ජූනි 8 වන සෙනසුරාදා.අපේ පරිසර පණිවිඩය ජනතාව අතරට ගෙන යන්න  පරිසර ප‍්‍රසංගය පවත්වන්න  මෙවර අපි තෝරා ගත්තෙ කොඩිගහකන්දෙ බටහිර බෑවුමේ පිහිටි සඳුන් උයන මිහිඳු විහාරයයි.   

    අපේ‍්‍රල් මාසයේ සිටම වැඩසටහන සංවිධාන කටයුතු ආරම්භ කළා. ක්වොන්ටම් ක්ලෝතින් ආයතනයේ අප හිතවත් ගැමුණු අමරසිංහ මහත්මා සහ අපේ තරුණ සමාජ සාමාජික විකුම් සම්බන්ධිකරණ කටයුතු කරමින් මිහිඳු විහාරයේ විහාරාධිපති හෝමාගම අධ්‍යාපන කලාපයේ අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂ බලගොඩ අමරකිර්ති හිමිපාණන් සමග මූලික සාකච්ඡුාවක් පැවැත්වූවා. ඊට පස්සෙ සංවිධාන කටයුතු සඳහා විශේෂ සාකච්ඡුාවක්ද පැවැත්වූවා. තරුණ සමාජය,ළමා සමාජය සහ සජන මිතුරෝ සාමාජිකයින් ප‍්‍රසංගය සාර්ථක කර ගන්න ගොඩක් මහන්සි උනා.  

ජූනි 8 වන දා උදා  උනේ හරිම පුදුමාකාර විදිහට. ශී‍්‍ර ලංකාව හරහා දරුණු සුළි කුණාටුවක් හමා යමින් වැසි වැටෙන්නට පටන් ගත්තා. නොනැවති දිගින් දිගටම මහ වැසි ඇද හැලෙමින් අපේ ප‍්‍රසංගයට අභියෝග කරන්නට විය. මේ අතරම මිහිඳු විහාරාධිපති හිමිපාණන්ගේ දයාබර සොයුරෙක් මී උණ වැළඳීමෙන් මිය ගිහින්. බාධාවන් වැළක්. එහෙත් ආරම්භ කළ කාර්යය වෙනස් කළ නොහැකියි. වැහි පිට වැහි දාහක් වැස්සත් අපි ප‍්‍රසංගය පැවැත්වීමට තීරණය කළා.

      මේ අපේ ජෛව විවිධත්ව මධ්‍යස්ථානය අසලින් ගලා යන තැඹිළි දොළයි

කොඩිගහකන්ද හරහා ගලා එන ටැංකි දොළ මිහිඳු විහාරය ආසන්නයේ දී සුන්දර දිය ඇල්ලක් ලෙස ගලා හැලෙයි.

අපි වැඩසටහන පටන් ගත්තෙ ළමා සමාජයේ සාමාජිකයින් සමග සඳරුවන් ඉදිරිපත් කළ ‘‘ ලොව සරසන දළු කොළ මල් ..... ’’ ගීතයට රංගනයත් සමගිනි.

මෙවරත් අපේ ප‍්‍රසංගය මෙහෙයවමින් එය සාර්ථක කර ගන්න අත හිත දුන්නෙ රංජන් සොයුරා. එදා වගේම ඔහු මෙදත් ගමේ ආරච්චිල උනා. ටික වෙලාවකට හරි එහෙම බලයක් ලැබෙන එක කොයිතරම් වටිනවද හැබෑටම.....

වෙස්සන්තර නූර්තියේ එන ‘‘අද වෙස්සන්තර රාජ පුතා ....... ’’ ගීතයට රංගනයෙන් දායක වන අපේ ළමා සමාජ හා තුරුණු සංවිධාන සාමාජිකයින් 

වෙස්සන්තර නූර්තියේ එන ‘‘අද වෙස්සන්තර රාජ පුතා ....... ’’ ගීතයට රංගනයෙන් දායක වන අපේ ළමා සමාජ හා තුරුණු සංවිධාන සාමාජිකයින් 

ඉතිං අපේ ළමා සමාජයේ සාමාජිකයින් පිරිසක් පුංචි නාට්‍යයක් රඟ පෑවා. මේ තමයි හතර බිරි කථාව.

එදා මහ වැව් බැඳ ඇල වේලි තනා සිරිලක බතින් බුලතින් සරු කළ අපේ වීර මුතුන් මිත්තන් වසර දහස් ගණනක් රැුකගත් හෙළ ගොවිතැන වනසා වස විසෙන් පිරි සකලවිධ ජිවයම වනසා ලන ගෝලිය සමාගම් පමණක් තර කරන නූතන කෘෂිකර්මය නිසා සිදුඋන විනාශය විරිඳුවකට නගන සොබාසවිය ළමා සමාජයේ පළිඳු සහ හෙසඳි.

මහාචාර්ය සරච්චන්ද්‍රයන්ගේ මනමේ නාටකයේ එන ‘‘පේ‍්‍රමයෙන් මන රංජිතවේ නන්දිතවේ ’‘ ගිතයට අපූරු රංගනයක් ජනිඳු හා භවන්ති විසින් ඉදිරිපත් කළා. ඒ අතරට කොඩිගහකන්ද වගේම පරිසරය පිළිබද‘ව සැකසුනු වීඩියෝ දර්ශනයන්ද ඉදිරිපත් උනා. මේ ජනිඳු හා භවන්ති මහගමසේකර ශූරින්ගේ කුණ්ඩලකේශි ගිත නාටකයේ එන ‘‘ අන්න බලන් සඳ රන්තැටියෙන් ....’’ ගීතයට රංගනයක් ඉදිරිපත් කළ අවස්ථාවක්.

ලූෂන් බුලත්සිංහල ශූරීන්ගේ තාරාවෝ ඉගිලෙති වේදිකා නාට්‍යයේ එන ‘‘මඬේ ලගින තාරාවුන් නාවන්නද මං ......’’ ගිතයට රංගනයක් ඉදිරිපත් කරන හසාරා 

මෙම ප‍්‍රසංගයේ උච්චතම අවස්ථාව ‘‘ මිහිමඩලේ විලාපය’‘ වේදිකා නාට්‍යයයි. නවතම නිෂ්පාදනයක් ලෙස මිහිතල මිතුරන් විසින් නිෂ්පාදනය කරන ලද මෙම නාට්‍යය නූතන පරිසර අර්බූදය පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් කිරිමේ අරමුනෙන් නිර්මාණය වුවක්. මේ එම නාට්‍යයේ අවස්ථා කිහිපයක්.

පීටර් කොළුව රෙදි නැන්දලගෙ ගෙදර ගිහින් එන ගමං වගේ. ඔන්න මුදලාලි හාමිනේ මග බලාගෙන ඉන්නෙ.

මුදලාලියි හාමිනෙයි අතරට මැදි උන පීටර් කොළුව විහිළුවකින් හාමිනේට උත්තර දෙනව වගෙයි...... 

ආ... බං ඇසිලින් මං මේ උඹ එනකං මග බලාගෙන උන්නෙ..

.

අහස හඩන හඩ දැනෙන හදක්....
පොළොව හඩන හඩ දැනෙන හදක් ...
 සෙනෙහස උතුරා ගලන හදක්...
උදා කරමු අපි එවන් ලොවක්......